“ជីវិត​ដ៏មាន​ន័យបំផុត គឺជា​ជាជីវិត​ដែល​បាន​បំពេញ​ជាប្រយោជន៍​ដល់​ពលរដ្ឋ​និង​សង្គម​ជាតិ​ខ្លួន” ទស្សនៈ​ដ៏​ល្អ​នេះ​ហើយដែល​ជា​​កត្តា​ជម្រុញ​​ឱ្យ​កើត​មាន​ឡើង​នូវ​សមិទ្ធផល​ល្អៗ​ជាច្រើនក្នុង​​វិស័យ​ជាតិ​សំខាន់ៗ​នានា​ តាម​រយៈ​​ការរិះ​គិត​ខិត​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​សាង​បង្កើត​នូវ​ការងារ​​ ក៏ដូច​ជា​កម្មវិធី​សំខាន់ៗផ្សេងៗ ​ដោយ​បុគ្គល​ឆ្នើម​ៗ​ទាំងឡាយ ដែល​ពោរពេញ​ដោយ​សមត្ថភាព​ទេពកោសល្យ​យ៉ាងពិតប្រាកដ។

អ្នក​នាង សូ ភីណា មានស្រុកកំណើតនៅ​ស្រុកភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់។ អ្នក​នាង​​មាន​ឪពុកឈ្មោះ សូ​ សឿន និង​ម្តាយឈ្មោះ អ៊ុង ណារិន ដោយ​អ្នក​នាង​ជាកូនទី១ក្នុងចំណោមបងប្អូន៣នាក់។ បច្ចុប្បន្ន ក្រៅ​ពី​មាន​អាជីព​ជាអ្នកនិពន្ធកម្ពុជា​មួយរូប អ្នក​នាង​គឺជាប្រធានកម្មវិធី​ចំណេះដឹង បណ្តាញ និងគោលនយោបាយ​ នៃ “អង្គការសិល្បៈខ្មែរអមតៈ” ដែល​ជា​អង្គការមួយ ​​អភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍវិស័យ​សិល្បៈ​ និងវប្បធម៌ និង​ធ្វើ​សកម្មភាព​ក្នុង​វិស័យសិល្បៈ​​យ៉ាង​សកម្ម​​នៅ​កម្ពុជា​​សព្វ​ថ្ងៃ។

ក្របសៀវភៅស្នាដៃ​របស់អ្នកនិពន្ធមួយរូប ដែលត្រូវប្រើក្នុងពិព័រណ៌ “មរតកអក្សរសិល្ប៍”

នៅ​ក្នុង​បទ​សម្ភាសន៍​ជាមួយ​ “គេហទំព័រអ្នក​និពន្ធ​កម្ពុជា” អ្នក​នាងបាន​បង្ហាញ​ប្រាប់​ទាក់​នង​នឹង​ស្នាដៃ​ផ្នែក​តែងនិពន្ធ​របស់​អ្នកនាង​កន្លងមកថា “ខ្ញុំ​គឺ​​ជា​អ្នក​សរសេររឿងខ្លី និងជាអ្នកផ្តួចផ្តើមចងក្រងកម្រងរឿងខ្លីៗជាមួយអ្នកនិពន្ធជាច្រើនរូបទៀត ដោយកន្លងមក​បាននិពន្ធរឿងខ្លីជាច្រើនចំណងជើង និងបានបោះពុម្ពនៅក្នុងសៀវភៅ​មួយ​ចំនួន​ដូចជា រឿង “ធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍” “វិធាវី២០១៦ និងរឿងខ្លីដទៃទៀត” និង​ “ប៊ុនធឿន២០១៧ និងរឿងខ្លីដទៃទៀត” ដែលកម្រងរឿងខ្លីទាំងអស់នេះបានបោះពុម្ព​​ដោយគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយកម្ពុមេរា ដែលមាន​រូប​​នាងខ្ញុំ​​ផ្ទាល់ និង គី សុជាតា ជាសហស្ថាបនិក។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៧មក ​នាងខ្ញុំ​​បានចាប់ផ្តើមស្រាវជ្រាវ និងនិពន្ធប្រលោមលោកមួយក្បាលមានចំណងជើងថា “បុប្ផាណា ផ្កាមិនរុះរោយ” ជា​ប្រលោមលោក បែបលក្ខណៈច្នៃប្រឌិត ដោយ​ផ្អែកលើជីវិតពិតរបស់នាង ហួត បុប្ផាណា ដែលជាជនរងគ្រោះម្នាក់នៃសម័យខ្មែរក្រហម។ ​ស្នាដៃ​នេះ ​នាង​ខ្ញុំ​សង្ឃឹមថានឹង​លេចជារូបរាងឡើងនាចុងឆ្នាំ២០១៩នេះ។​ ចំណែកឯរឿងប្រលោមលោកមួយចំណងជើងទៀតគឺមានចំណង​ជើងថា​ “សៀវភៅកំណត់ហេតុ” វាជារឿងមួយដែល​​នាងខ្ញុំ​​សរសេរទាក់ទងនឹងស្រ្តីម្នាក់ ដែល​បានទទួលអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសអូទ្រីស ខណៈដែលត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាគ្រួសារ និងអតីតកាលដ៏ជូរចត់របស់នាង។ ក្រៅពីនេះ នៅមានសៀវភៅកម្រងកំណាព្យមួយក្បាលទៀត ដែលមានចំណងជើងថា “លិខិតជូនមេឃ” ជាកម្រងរឿងខ្លី និងកំណាព្យ តាក់​តែង​​ដោយកវីនិពន្ធ៤រូប​ រួមមាន​រូបនាង​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់, លោក យ៉េង ឈាងលី, លោក ជិន មាស, និង លោក សុខ​ ចាន់ផល ដែល​សុទ្ធតែ​ជាអ្នកនិពន្ធដែលត្រូវបានអញ្ជើញជា​តំណាងឱ្យកម្ពុជាទៅចូលរួមមហោស្រពប្រាម៉ាពុត្រាក្នុងរដ្ឋអាសាម ប្រទេសឥណ្ឌា។​ នាង​ខ្ញុំ​ក៏​សង្ឃឹមថា ​​សៀវភៅទាំងនេះនឹងចេញជារូបរាងឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗខាង​មុខ​នេះ ដើម្បីទុក​ជា​ប្រយោជន៍ដល់អក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ សង្គម ក៏ដូចជា​មនុស្សជាតិទាំង​មូល។”

កម្មវិធី “មហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ” លើកទី៣ ឆ្នាំ២០១៩

អ្នក​នាង សូ ភីណា គឺ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​មួយ​រូប ដែល​ផ្ដល់​តម្លៃ​ដល់វិស័យ​អក្សរសិល្ប៍​។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​ដើម្បី​ជា​ការ​ចូលរួម​ចំណែក​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​អក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ​ឱ្យ​កាន់តែ​រីកចម្រើន អ្នក​នាង​ក៏បាន​ផ្ដួច​ផ្ដើមគំនិតបង្កើត​ឱ្យ​មានជា “មហោស្រព​អក្សរ​សិល្ប៍ខ្មែរ” ឡើង ដោយ​អ្នកនាង​បាន​បង្ហាញ​ ​ “គេហទំព័រអ្នក​និពន្ធ​កម្ពុជា” ឱ្យ​បាន​ដឹងពី​​ដំណើរ​ដើមទង​ដំបូងក្នុងការ​បង្កើត​កម្មវិធី​ដ៏មាន​សារៈសំខាន់​នេះ​ថា “ដើម​ឡើយ​​ខ្ញុំបានបំផុសគំនិតនេះជាមួយសហស្ថាបនិកស្លាបប៉ាកកាខ្មែរ និង គី សុជាតានិងបន្ទាប់​មក ​ក៏​យក​គំនិត​នេះ​ទៅ​​ផ្ដួចផ្ដើមរួមជា​មួយ​អ្នកនិពន្ធមួយក្រុមតូចទៀត ដើម្បីបង្កើត “មហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ” ឡើង​នៅដើមឆ្នាំ២០១៧។ ជាលទ្ធផល ពួកយើងបានប្រារព្ធរៀបចំនៅខែតុលា ឆ្នាំដដែល នៅខេត្តសៀមរាបជាលើកដំបូង។ ហើយ​មូលហេតុដែលខ្ញុំបង្កើតមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍នេះឡើង ដោយសារតែ​នាងខ្ញុំ​មើល​ឃើញថា​នៅកម្ពុជាយើងមិនទាន់មានមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍បែប​នេះ​ដូចប្រទេសដទៃទៀតនៅឡើយ។ ម៉្យាងទៀត ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធកម្ពុជាមួយរូប មិត្តភក្តិអ្នកនិពន្ធបរទេសជាច្រើនរូប ​ តែងតែសួរនាង​ខ្ញុំថា «តើនៅកម្ពុជាមានមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ទេ?» ដែលតែងតែសួរសំណួរនេះ​ដល់​នាង​ខ្ញុំ​ជាញឹក​ញាប់ ដែល​សំនួរនេះហើយ​ បានធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់ផ្តើមសួរខ្លួនឯងថា តើពេលណាទើបប្រទេស​កម្ពុជាយើង​មានមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍? បន្ទាប់​មក​ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមគិតថា ចុះម្តេចក៏យើង​មិននាំគ្នាបង្កើតឱ្យមាន​​មហោស្រពអក្សរសិល្ប៍បែប​នេះ​ឡើង​ដោយខ្លួនឯងតែម្តងទៅ? មួយទៀត ខ្ញុំគិតថាមហោស្រពនឹងជាទិវាមួយ ដែលអ្នកនិពន្ធកម្ពុជារួបរួមគ្នា ប្រារព្ធពិធីនេះ និងរីករាយអបអរសាទរនូវសមិទ្ធផល និងស្នាដៃជាមួយគ្នា។ ហើយ​អ្វីដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​នាងខ្ញុំរំភើប​ខ្លាំង​បំផុតនោះ នាងខ្ញុំ​ស្ទើរតែ​មិន​ជឿថា ពេលរៀបចំជាលើកដំបូងនៅខេត្ត​សៀមរាប មានអ្នកនិពន្ធខ្មែរចូលរួមច្រើនលើសពីការរំពឹងទុកបែបនោះទេ ព្រោះដើម្បី​យើងខ្ញុំគ្រាន់​តែ​គិតរៀបចំជាលក្ខណៈតូចតាចមួយ​សិនតែប៉ុណ្ណោះ តែបែរជា​មាន​អ្នក​និពន្ធ​ចូល​រួម​ច្រើន ហើយ​ថែមទាំង​ផ្តើមគំនិតបង្កើតកម្មវីធីនានាដោយជោគជ័យ ទាំងមិនបានរៀបចំទុកជាមុនទៀត​ផង។ វាពិតជា​គួរឱ្យមានមោទនភាពណាស់។

តារាងកម្មវិធី “មហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ” លើកទី៣ ឆ្នាំ២០១៩

អ្នក​នាង សូ ភីណា បាន​បបញ្ជាក់​បន្ថែមទៀតថា “មកទល់ពេលនេះ “មហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ” បានប្រារព្ធឡើងពីរដងរួចមកហើយ ដោយលើកទីមួយ ធ្វើនៅខេត្តសៀមរាបឆ្នាំ២០១៧ និងទីពីរនៅខេត្តបាត់ដំបងឆ្នាំ២០១៨ និងលើកទីបី គឺនឹងប្រារព្ធ​ធ្វើឡើងនៅមជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា និងបណ្ណាល័យជាតិ នៅថ្ងៃទី១១ដល់១៣ ខែតុលា ខាងមុខនេះ។ មហោស្រពពីរដងខាងលើ សុទ្ធតែរៀបចំឡើងនៅក្នុងវត្តអារាម ដោយសារយើងគិតថា វត្តអារាមមានប្រវត្តិ និងជាថ្នាលបណ្តុះបណ្តាលនូវអក្សរសាស្រ្តខ្មែរ។ មហោស្រពតែងតែបានទទួលការឧបត្ថម្ភពីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា និងក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ ព្រមទាំងអជ្ញាធរដែនដី អង្គការសិល្បៈ ក្រុមហ៊ុនឯកជន និងសមាគមនានា ដែលយកចិត្តទុកដាក់ដល់ការលើកកម្ពស់វិស័យនិពន្ធ និងអាននៅកម្ពុជា។ ហើយ​លក្ខណៈពិសេសនៃ​កម្មវិធីឆ្នាំនេះគឺទី១ យើងមានពិព័រណ៍ «មរតកអក្សរសិល្ប៍» ដែលជាពិព័រណ៍អំពីអ្នកនិពន្ធពីទសវត្ស៍៦០និង៧០ ដែលមានទេពកោសល្យតែមិនសូវល្បីឈ្មោះ ឬមានគេស្គាល់ច្រើន។ ទីពីរគឺយើងនឹងមានល្ខោនអានពីររឿង ដែលរឿងទីមួយគឺរឿង «ឱ្យបងធ្វើអ្វី ក៏បងធ្វើដែរ» ជារឿងរបស់អ្នកនិពន្ធ សុទ្ធ ប៉ូលីន និងរឿងទី២ «ចម្រៀងនាំសារ» ដែលនិពន្ធដោយនាង​ខ្ញុំផ្ទាល់។ និងទីបីគឺ មហោស្រពនឹងមានបោះពុម្ពសៀវភៅ «ពីដៃទៅបេះដូង» ដែលជាសៀវភៅចងក្រងកម្រងស្នាដៃជ័យលាភី នៃការប្រលងប្រជែងស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ប្រចាំឆ្នាំ២០១៨ ហើយ​អ្វីដែលគួរឱ្យរំភើបបំផុត​នោះ គឺឆ្នាំនេះមានតូបលក់សៀវភៅដល់ទៅជាង២០តូបឯណោះ ដោយ​វាកើនឡើងពី១តុ មក១០តុតូចៗ និងឆ្នាំនេះដល់ទៅជាង​២០តូប ដូចនេះមិត្តអ្នកអានដែលចូលរួមនឹងមិនខកចិត្តឡើយនៅឆ្នាំ​២០១៩នេះ។”

អ្នក​នាង សូ ភីណា បាន​បន្ថែមទៀត​ទាំង​តាំង​ចិត្តថា “ពួកយើងព្យាយាមបង្កើតមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍នេះឡើង​ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ព្រោះជាការចាំបាច់ ដែលប្រទេសមួយ វប្បធម៌មួយ គួរចាំបាច់ត្រូវមានមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ ដើម្បីថែរក្សា និងអភិវឌ្ឍវិស័យនេះ។ កត្តាដែលញ៉ាំងឱ្យ​យើង​ខ្ញុំ​កាន់តែ​មាន​ទឹក​ចិត្តរៀបចំកម្មវិធីនេះឡើង ក៏ព្រោះឃើញមាន​ការចូលរួមយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំរបស់អ្នកនិពន្ធ ដែលជាគណៈកម្មការនៃមហោស្រពនេះ ដោយ​បានស្ម័គ្រចិត្តចែករំលែកពេលវេលាជាច្រើន ម្យ៉ាងទៀតដោយសារតែ​យើង​ទទួល​បាន​នូវការផ្តល់ទំនុកចិត្តពីក្រសួង ស្ថាប័ន ក្រុមហ៊ុន សមាគម និងមិត្តភក្តិជាច្រើន ដែលឧបត្ថម្ភគាំទ្រដល់កម្មវិធីនេះ។ ហើយ​ប្រការចុងក្រោយ គឺដោយសារតែ​ឃើញការអបអរសាទរពីអ្នកនិពន្ធ អ្នកបោះពុម្ព និងសាធារណជន ដែលបានសម្តែង ការរីករាយដែល​ឃើញមានវត្ត​មាន​កម្មវិធីនេះឡើង​។”

ភ្ជាប់​ជាមួយ​នឹង​វិស័យនេះ អ្នក​នាង សូ ភីណា ក៏បាន​បង្ហញ​ពីចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនថា “នាង​ខ្ញុំ​ពិតជា​រំភើប​នឹង​សប្បាយរីករាយ​ណាស់ ដែលឃើញវិស័យអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរនាពេលបច្ចុប្បន្នមានការរីកចម្រើនគួរច្រើន​បែប​នេះ ដោយសារ​តែ​ឃើញចំនួនបោះពុម្ពសៀវភៅមានការកើនឡើង និងចំនួនអ្នកអានក៏កើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ ​កត្តានេះអាចបណ្តាលមកពីការរៀបចំឱ្យមានពិព័រណ៍សៀវភៅកម្ពុជា ទិវាជាតិអំណាន និងការតស៊ូមុះមត់របស់អ្នកនិពន្ធកម្ពុជា ដែលខិតខំសរសេរ បើទោះជាមានឧបសគ្គជាច្រើនក៏ដោយ។ តែ​ទោះជាយ៉ាងនេះ​ក្ដី​ នាងខ្ញុំយល់ថា អ្នកនិពន្ធកម្ពុជាគួរតែបន្តកែច្នៃទឹកដៃ រៀនសូត្រ និងស្រាវជ្រាវបន្ថែម ដើម្បីឱ្យស្នាដៃរបស់ខ្លួនកាន់តែរំលេចនូវអក្សរសិល្ប៍ប្រកបដោយ​ភាព​ច្នៃប្រឌិត និងមានទេពកោសល្យសិល្បៈអក្សរសិល្ប៍កាន់តែខ្ពស់។”

អ្នកនាង​ក៏បាន​ធ្វើការ​សំណូមពរជាចុងក្រោយថា “ហើយ​ជាចុងក្រោយ នាង​ខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកអានកម្ពុជានឹងជាអ្នកអានប្រកបដោយការគិតស៊ីជម្រៅ និង​សំណូមពរដល់ស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលគិតគូរ ដល់ការបង្កើនថវិកាថ្នាក់ជាតិប្រចាំឆ្នាំបន្ថែមដល់វិស័យសិល្បៈ និងសកម្មភាពវប្បធម៌ និងសូមគោរពអញ្ជើញអ្នកនិពន្ធ អ្នកបោះ​ពុម្ព អ្នកចែកចាយ បណ្ណាល័យនានា​ និងអ្នកចូលចិត្តអាន និងសរសេរឱ្យចូលរួមក្នុងកម្មវិធីមហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ ព្រោះកម្មវិធីនេះជារបស់យើងទាំងអស់គ្នា។ ខ្ញុំក៏សំណូមពរដល់ស្ថាប័ន ក្រុមហ៊ុន សមាគម និងសប្បុរសជននានា នៅតែបន្តគាំទ្រ និងសហការឧបត្ថម្ភ​ដល់ការរៀបចំមហោស្រពនេះឱ្យបាន​ច្រើន និង​រៀងរហូតតទៅ។

អ្នកនាង សូ ភីណា

“គេហទំព័រអ្នក​និពន្អ​កម្ពុជា” សូមបញ្ជាក់ថា អ្នកនាង សូ ភីណា មានដើមកំណើតកើតនៅស្រុកភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់។ អ្នកនាងជាអ្នកនិពន្ធ និងជាសហស្ថាបនិកនៃ «មហោស្រពអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ»។ បច្ចុប្បន្ន ក្រៅពីមានអាជីពជាអ្នកនិពន្ធកម្ពុជាមួយរូប អ្នកនាងគឺជាប្រធានកម្មវិធីចំណេះដឹង បណ្តាញ និងគោលនយោបាយ នៃ “អង្គការសិល្បៈខ្មែរអមតៈ” ដែលជាអង្គការមួយ អភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍគាំទ្រវិស័យសិល្បៈ និងវប្បធម៌ និងធ្វើសកម្មភាពក្នុងវិស័យនេះយ៉ាងសកម្មនៅកម្ពុជាសព្វថ្ងៃ។ សូមអរគុណ៕